ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΙΟΥΜΟΡ

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΧΙΟΥΜΟΡ" 

(Εκ του χυμού, δηλ απόσταγμα ευφυΐας) 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. 

Aπολαύστε λοιπόν το απόσταγμα της ευφυΐας των προγόνων μας.

Ένας σοφιστής υποστήριζε ότι από όλα τα πράγματα την
μεγαλύτερη αξία έχει ο λόγος, οπότε και ο βασιλιάς της Σπάρτης
Άγης του είπε “ Δηλαδή όταν δεν μιλάς δεν έχεις καμία αξία;”

Ο Διογένης περνώντας κάποτε έξω από βρώμικα λουτρά είπε: 
“Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά για να καθαριστούν;”

Είπε κάποιος στον Διογένη: “Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε
εξορία” και απαντά ο Διογένης: “κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν
στον τόπο τους.”

Κάποιος έλεγε στον Ιπποκράτη να πάει στην Περσία να δει τον
καλοσυνάτο βασιλιά Ξέρξη. Ο Ιπποκράτης του απάντησε: 
“Δεν χρειάζομαι καλοσυνάτο άνθρωπο που να με διαφεντεύει.”

Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξοβόλο, στάθηκε μπροστά
στον στόχο και είπε: “εδώ είναι το μόνο ασφαλές σημείο.”

Είπαν στον Διογένη: “Διογένη, σε κοροϊδεύουν” και αυτός
απάντησε: “εγώ δεν νοιώθω καμιά κοροϊδία.”

Ένας κακός άνθρωπος τοποθέτησε στην πόρτα του σπιτιού του μια
επιγραφή, για να ξορκίσει το κακό, η οποία έγραφε: 
“Κανένα κακό να μην μπει μέσα στο σπίτι αυτό.” 
Ο Διογένης που περνούσε απέξω, 
το διάβασε και αναρωτήθηκε: "Μα καλά, ο ιδιοκτήτης από που θα μπει;"

Κάποιος ετοιμαζόταν να βγάλει εγκωμιαστικό λόγο για τον Ηρακλή,
και ο Σπαρτιάτης στρατηγός Ανταλκίδας ρώτησε: “Γιατί, μήπως
ετοιμαζόταν κανείς να τον κατηγορήσει;”

Κάποιοι πληροφόρησαν τον Αριστοτέλη ότι κάποιοι τον έβριζαν, και
ο Αριστοτέλης είπε: ¨όταν λείπω, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν”

Ο Πύρρος, Βασιλιάς της Ηπείρου, μετά από δύο νίκες με τους Ρωμαίους, 
που έχασε πολλούς άνδρες είπε: 
“Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν αυτές, καταστραφήκαμε!!!“

Ένας τύραννος ρώτησε τον Διογένη ποιος χαλκός είναι ο καταλληλότερος 
για την κατασκευή ενός ανδριάντα, και αυτός απάντησε: 
“Ο χαλκός εκείνος με τον οποίο κατασκευάστηκαν οι ανδριάντες 
των τυραννοκτόνων Αρμοδίου και Αριστογείτονα.”

Έλεγε κάποτε ο Θαλής ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα από την ζωή. 
Τότε πετάχτηκε κάποιος από την παρέα και του λέει: 
“Αν είναι έτσι γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο; Και του απαντάει ο Θαλής:
“Ακριβώς γιατί δεν διαφέρει από την ζωή.”

Κάποιος έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, και ο Διογένης του είπε:
''Άσχημη δεν είναι η ζωή, άσχημη είναι, η άσχημη ζωή.”

Κάποτε ο Διογένης είπε δυνατά: “Ελάτε εδώ άνθρωποι”, κι όταν
μαζεύτηκε λοιπόν κόσμος γύρω του, τους κυνήγησε με το μπαστούνι
του λέγοντας: “Ανθρώπους κάλεσα, όχι ζώα.”

Κάποτε είδε κάποιος τον Διογένη να ζητά ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα, 
και τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό και ο Διογένης απάντησε: 
“Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απ' την αναισθησία των ανθρώπων.”

Ζητούσε ο Διογένης ελεημοσύνη από κάποιον λέγοντας του: 
“Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε μένα. Αν δεν έχεις δώσει σε κανέναν
ξεκίνα από εμένα”

Ο ρήτορας Αναξιμένης ήταν παχύς, τον πλησιάζει λοιπόν ο Διογένης και του λέει:
“Δώσε σε μας τους φτωχούς ένα μέρος από την κοιλιά σου... και συ θα ξαλαφρώσεις 
και μας θα ωφελήσεις.”
 
Κάποιος ρώτησε τον Αριστοτέλη το γιατί αρέσει στους ανθρώπους
να πηγαίνουν σε ωραία μέρη και να κάνουν παρέα με ωραία
πρόσωπα, και ο Αριστοτέλης απάντησε: 
“είναι μια ερώτηση που μόνο ένας τυφλός θα έκανε.”
 
Ο τύραννος των Συρακουσών Διόνυσος έστειλε τον ποιητή
Φιλόξενο στα λατομεία γιατί δεν του αναγνώριζε την “αξία” των
ποιημάτων του. Τον ξανακάλεσε για να ακούσει μερικά νέα ποιήματά
του, αλλά ο Φιλόξενος σηκώθηκε να φύγει. Ο τύραννος τον ρώτησε
που πάει και ο ποιητής απάντησε: “μα, και πάλι στα λατομεία.”
 
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιό του. 
Ο φιλόσοφος του ζήτησε 500 δρχ και ο πατέρας θεώρησε ότι ήταν
υπερβολικό ποσό λέγοντας: “Μα με τόσα χρήματα θα μπορούσα να
αγοράσω κάποιο ζώο” και του απαντά ο Αρίστιππος: “Αγόρασε... και
έτσι θα έχεις δύο.”
 
Μια γερόντισσα δικαζόταν από τον Φίλιππο ο οποίος νύσταζε πολύ,
παρακάλεσε λοιπόν να της δοθεί το δικαίωμα της έφεσης. Απόρησε ο
Φίλιππος και την ρώτησε: “μα σε ποιόν θα υποβάλεις την έφεση
εφόσον δεν υπάρχει ανώτερος από εμένα;” και εκείνη απάντησε: 
“Στον Φίλιππο όταν δεν θα νυστάζει.”

Ο κυνικός φιλόσοφος Θράσυλλος ζήτησε ως αμοιβή από τον
βασιλιά Αντίγονο μια δραχμή, ο Αντίγονος του είπε: “δεν είναι αυτή
αντάξια ενός βασιλιά”, τότε ο Θράσυλλος του ζήτησε ένα τάλαντο και
του είπε πάλι ο Αντίγονος: “Αυτό πάλι δεν είναι αντάξιο ενός
κυνικού φιλοσόφου”
 
Ρώτησαν κάποτε τον Αριστοτέλη: “Τι κερδίζουν αυτοί που λένε ψέματα;''
και απάντησε: “Να μην τους πιστεύει κανείς ακόμα και όταν λένε την αλήθεια.”
 
Ρωτήσανε τον Διογένη αν ο θάνατος είναι κάτι κακό και αυτός τους απάντησε: 
“Πως μπορούμε να πούμε ότι είναι κακό αυτό, που όταν έρθει δεν το αισθανόμαστε;”
 
Έτρωγε ο Διογένης στην μέση της αγοράς, και μερικοί μαζευτήκανε
γύρω του αποκαλώντας τον “σκύλο”. Ο Διογένης τους απάντησε:
“Σκύλοι είστε εσείς που μαζευτήκατε και κοιτάτε έναν άνθρωπο στο
στόμα την ώρα που τρώει.”
 
Μιλούσε στην αγορά ο Σωκράτης, και κάποιος γόνος αριστοκρατικής οικογενείας 
του είπε ότι είναι απο άσημη καταγωγή.
Τότε ο Σωκράτης του απάντησε: “Αν εγώ πρέπει να ντρέπομαι για
την άσημη καταγωγή μου, τότε οι καλοί και άξιοι πρόγονοί σου θα
πρέπει να νοιώσουν ντροπή για σένα τον ανάξιο απόγονό τους.”
 
Ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου, χάρισε στον ποιητή
Ανακρέοντα ένα τάλαντο. Ο ποιητής του το γύρισε πίσω λέγοντας: 
“μισώ το δώρο που θα με κάνει να χάσω τον ύπνο μου τα βράδια.”
 
Για έναν φιλάργυρο πλούσιο ο Βίωνας είπε: “δεν εξουσιάζει αυτός
την περιουσία του αλλά η περιουσία του αυτόν.”
 
Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στον Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος
πολιτικός ρώτησε: “Γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα από όλους
τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;”
Οι απεσταλμένοι απάντησαν: “γιατί μόνο εσένα θεωρεί έντιμο” Ο
Φωκίωνας αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: “Ας μ αφήσει λοιπόν να
είμαι και να φαίνομαι έντιμος”
 
Ο Φίλιππος παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς αγώνες, και
κάποιοι Πελοποννήσιοι αν και ευεργετημένοι τον γιουχάριζαν. 
Οι φίλοι του Φιλίππου εξοργίστηκαν αλλά ο Φίλιππος είπε: 
“Αν οι Πελοποννήσιοι ευεργετημένοι συμπεριφέρονται έτσι, 
φανταστείτε τι θα κάνουν αν τους βλάψω”
 
Ο ποιητής Ερμόδοτος σε ποίημα του παρουσίασε τον βασιλιά
Αντίγονο ως υιό του ήλιου, αλλά ο Αντίγονος του είπε: 
“ο δούλος που κρατά το ουροδοχείο δεν θα έχει τέτοια ιδέα για μένα.”
 
Κάποιος κλότσησε τον Σωκράτη χωρίς αυτός να αντιδράσει. 
Οι συνομιλητές του απόρησαν και τον ρώτησαν πως ανέχθηκε κάτι
τέτοιο, και αυτός απάντησε: “Αν με κλοτσούσε γάιδαρος, εγώ θα
έπρεπε να τον πάω στα δικαστήρια;”
 
Επαινούσαν τον Αντισθένη κάποιοι κακοί, και ο φιλόσοφος
αναρωτήθηκε: ”Μήπως έκανα κάτι κακό;”
 
Επέστρεφε ο Διογένης από τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον
ρώτησαν αν είχε πολύ κόσμο, αυτός απάντησε: “Κόσμος πολύς, μα
άνθρωποι λίγοι.”
 
Ιερέας ρωτούσε τον Σπαρτιάτη: “Ποιά ήταν η πιο ασεβής πράξη που έκανες;”
ο Σπαρτιάτης είπε: “Δεν χρειάζεται να την αναφέρω σε σένα, την ξέρουν οι θεοί.”
ο ιερέας επέμενε: “Πρέπει οπωσδήποτε να την πεις.”
ο Σπαρτιάτης ρωτά: “Σε ποιόν πρέπει να την πω, σε σένα ή στον θεό;”
ο ιερέας είπε: “στον θεό.”
τότε ο Σπαρτιάτης είπε “Εσύ τότε φύγε από δω.”
 
Η μητέρα του Διονύσου του πρεσβύτερου, αν και σε μεγάλη ηλικία
ζήτησε από τον γιό της να την παντρέψει, και εκείνος της απάντησε:
“Μπορεί ως τύραννος να παραβιάζω τους νόμους της πόλης, αλλά
είναι αδύνατον να παραβιάσω τους νόμους της φύσης”
 
Ο Δημοσθένης έλεγε στον Φωκίωνα: 
“Οι Αθηναίοι θα σε σκοτώσουν αν παραφρονήσουν” 
και εκείνος απάντησε: 
“Εσένα θα σε σκοτώσουν αν έρθουν στα λογικά τους.”
 
Ο Ισοκράτης από ένα φλύαρο υποψήφιο μαθητή του ζήτησε διπλό μισθό, 
και όταν ο μαθητής ζήτησε να καταλάβει τον λόγο ο Ισοκράτης του εξήγησε: 
“Τον ένα μισθό θα τον δίνεις για να μάθεις να σωπαίνεις, και τον δεύτερο, 
για να μάθεις να μιλάς.”
 
Όταν ετοιμαζόταν να μιλήσει ένας ανόητος και φλύαρος, ο Θεόκριτος είπε: 
“τώρα η γλώσσα θα τρέχει σαν ποτάμι από ένα μυαλό που τρέχουν λίγες στάλες."
 
Ο Αντισθένης μακρηγορούσε κάποτε σε μια διάλεξη, και ο Πλάτωνας παρατήρησε: 
“Αγνοείς ότι το μέτρο του λόγου δεν είναι αυτός που μιλά αλλά αυτός που ακούει.”
 
Είπε κάποιος στον Αρίστιππο, σε μια συζήτηση, ότι δεν ξέρει αν είναι προτιμότερος ο πλούτος από την σοφία, διότι βλέπει συχνά τους σοφούς να χτυπάνε τις πόρτες των πλουσίων, τότε του απάντησε ο Αρίστιππος: 
“και οι γιατροί επισκέπτονται τα σπίτια των πλουσίων, ποιός όμως δεν θα προτιμούσε 
να είναι ο θεραπευτής παρά ο άρρωστος;”
 
Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια
πλούσια μεσόκοπη είπε: “ αυτός δεν κάρφωσε τα μάτια του σε
αυτήν, αλλά τα δόντια του.”
 
Ρωτήθηκε ο Σωκράτης αν είναι σωστό ή όχι να νυμφεύεται κανείς
και εκείνος απάντησε: “θα το μετανιώσει και στις δύο περιπτώσεις.”
 
Ο Διογένης είπε στον Ξενιάδη που τον είχε αγοράσει για δούλο του:
 “ετοιμάσου να κάνεις αυτό που θα σου πω.” 
Ο Ξενιάδης σάστισε και είπε ότι αυτό είναι ανήκουστο και ο Διογένης του είπε: 
“Αν αγόραζες γιατρό και ήσουν άρρωστος, δεν θα άκουγες τις εντολές του;”
 
Κάποιος πέταξε ένα ξύλο και κατά λάθος πέτυχε τον Διογένη στο κεφάλι. 
Καθυστερημένα και κατόπιν εορτής, του είπε “πρόσεχε”
Ο Διογένης του λέει: “μήπως πρόκειται να το ξαναπετάξεις;”
 
Ρώτησε κάποιος τον Σωκράτη πως θα μπορούσε να γίνει πλούσιος,
και ο Σωκράτης του απάντησε: “Αν γίνεις φτωχός στις επιθυμίες.”
 
Ο Διογένης πρόσεξε κάποτε ένα μικρό παιδί να πίνει νερό από μια
πηγή με τα χέρια του. Πέταξε το κύπελλο λέγοντας: 
“αυτό το μικρό παιδί με ξεπέρασε σε απλότητα.”
 
Ο Βίωνας όταν είδε ένα φθονερό άνθρωπο να περνάει
στεναχωρημένος σκέφτηκε: “ή μεγάλο κακό συνέβη σε αυτόν ή σε
κάποιον άλλον ευτυχές γεγονός.”
 
Κάποτε ο Αντισθένης γύρισε τον μανδύα που φορούσε έτσι ώστε
να φανούν οι τρύπες, για να δείξει την απλότητα του. Ο Σωκράτης
που είδε την κίνηση του είπε: “Αντισθένη, μέσα από τις τρύπες του
ρούχου σου βλέπω καθαρά την ματαιοδοξία σου”
 
Ταξίδευε ο Βίαντας με πλοίο με κάποιους άλλους γνωστούς για την
ασέβεια τους. Ξέσπασε κακοκαιρία και το πλοίο κινδύνευε, τότε οι
ασεβείς άρχισαν να επικαλούνται τους θεούς, ο Βίαντας όμως τους
φώναξε: ¨Σταματήστε τις προσευχές γιατί αλίμονο μας και αν
πάρουν χαμπάρι οι θεοί ότι είστε και σεις μέσα στο πλοίο”
 
Η Ξανθίππη είπε στον Σωκράτη με παράπονο: “Σε καταδίκασαν άδικα.” 
και της απαντά ο Σωκράτης: “τι ήθελες να με καταδικάσουν δίκαια;”
 
Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και του
πέταξε ένα κουβά με βρώμικα νερά, εκείνος ατάραχος είπε: 
“Η Ξανθίππη κάνει ότι και ο Δίας, πρώτα βροντά και μετά βρέχει.”
 
Κάποιος ταξιδιώτης μόλις είχε γυρίσει και ρώτησε έναν μάντη για
τους δικούς του και εκείνος του είπε: “όλοι καλά είναι, το ίδιο και ο
Πατέρας σου”, ο ταξιδιώτης του είπε: “ο Πατέρας μου έχει πεθάνει
εδώ και δέκα χρόνια” ο μάντης για να το καλύψει: “εννοούσα τον
πραγματικό πατέρα σου.”
 
Αριστοτέλης: "Όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως θέλουμε, 
τότε πρέπει να τα θέλουμε όπως γίνονται"
 
Βίαντας: "άτυχος είναι αυτός που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία"
 
Επίκουρος: "Κακό πράγμα η ανάγκη, αλλά δεν είναι ανάγκη να ζει
κάποιος δημιουργώντας πολλές ανάγκες"
 
Επίκουρος: "Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, 
μην του προσθέτεις χρήματα, να του Αφαιρείς επιθυμίες."

Το βρήκαμε στο ''Ελλήνων έρευνα".